قطار انتخابات در گذر ایستگاه تاریخ/روایتی غیر رسمی از انتخابات هفتم اسفند
روابط عمومی جامعه اسلامی دانشجویان
یادداشت و مقالات کیوسنا؛
سرویس یادداشت و مقالات کیوسنا؛
انتخابات همواره مظهر شکوه و عظمت ملت و میزان اثرگذاری ایرانیان در آینده و سرنوشت کشور بوده است. بارها و بارها انتخابات در این نظام حکومتی که کمتر از ۴۰ سال را به خود دیده طعم دموکراسی را به مردم چشانده است، اما پر واضح است به خاطر شرایط ویژه ای که مجلس شورای اسلامی دارد، این انتخاب از اهمیت به سزایی برخوردار است، زیرا مردم هر منطقه می توانند فردی را انتخاب کنند که بیشترین تأثیر را بر زندگی فردی و جمعی در محل گذران عمر افراد به جای می گذارد، صرف نظر از اینکه این تأثیر مثبت باشد یا منفی.
همچنین به گواه اصل یکصد و سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مقام رهبری، عالی ترین مقام رسمی کشور است و تنها ارگانی که می تواند بر امور رهبری و عزل و نصب وی ناظر باشد، مجلس خبرگان رهبری است.
هنگامی که انتخابات این دو مجموعه متقارن شود به خودی خود از سایر انتخابات ها متمایز می شوند، چه رسد به اتفاقاتِ مربوط به هفتم اسفندماه سال جاری.
مواردی که در انتخابات هفتم اسفند ماه قابل مشاهده هستند به سه دسته عمده تقسیم می شوند:
الف) پیش از انتخابات:
اتفاقاتی که در این بازه زمانی رخ داد، تأثیر به سزایی در نتایج آرا را نشان داده است.
۱- بازگشت نمایندگان برای کسب رای از مردم حوزه انتخابیه
امری که در ادوار گذشته هم شاهد آن بودیم این است که همچنان منتخبین مردم در دوره دهم مجلس شورای اسلامی، پس از انتخاب شدن، از حوزه انتخابیه خود به پایتخت کوچ می کردند و مردم منطقه به ندرت نائل به زیارت ایشان می شدند و تجدید دیدار موکول می شد به دوره بعدی انتخابات و هنگامه ی اخذ رأی از مردم.
۲- لیست های انتخاباتی
مورد دیگر انتشار لیست ها در سراسر کشور بود، هر حوزه در سه دسته فعالیت می کرد، اصولگرا، اصلاح طلب و مستقل.
لیست هایی از جانب دو طیف سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب تهیه و منتشر شد که با توجه به ظرفیت حوزه خود، افرادی را در لیست می گنجاندند اما مشکل اصلی آنجائیست که مطابق سابقه ای که از ائتلاف در ذهن داریم، عده ای از این که در لیست حضور ندارند دلخور شده ساز مخالف علیه لیست سرداده و به جرگه مستقلین شرکت در انتخابات پیوستند و عدم پذیرش رای مجمعی که به آن باور دارند (علی الظاهر) سبب شکسته شدن آراء همراهان ایشان شد که سبب ساز باختی دو جانبه بود.
در کنار این مورد بودند کسانی که در لیست حاضر بودند و علیه همراهان خود در لیست، داد سخن می دادند و گله و شکایت می کردند، این خود سبب بی اعتمادی مردم هم به لیست، هم به فرد گوینده که در لیست حاضر بود می شد.
۳- خرج کشی
چیزی که ممکن است در باور افراد در شهر های بزرگ و حتی مراکز استان ها نگنجد این است که به شیوه ای طنزگونه، جمع آوری آراء با اجاره اماکن تفریحی، پول نقد و اطعام ممکن است. این عمل در برخی شهرستان های کوچک و روستاها همواره ادامه داشت.
۴- وعده های بعید
این مورد هم در آن دسته ای است که همچنان برای کسب آراء بیشتر کارکرد دارد. حضور داوطلبین در مناطق مختلف همراه شد با وعده هائی که به مردم داده شد که غالباً در دامنه اختیارات یک نماینده مجلس نیست. از قبیل راه سازی ، تجهیز مناطق و … .
۵- عدم گفتمان سازی
این انتخابات یکی از مواردی را که در خود نمی دید گفتمان و پادگفتمان بود، در این دوره تنها طیف اصلاح طلب با تاکتیک اعتدال به میدان آمد، صرف نظر از اینکه طرف مقابل از هرگونه تاکتیکی نیز محروم بود، هیچیک از دو طرف اقدام به گفتمان سازی نکردند.
۶- توجه به معیشت مردم یا…؟
شعار یکی از طیف های سیاسی مربوط به بهبود وضعیت معیشت مردم می شد در حالی که مانور اصلی این جریان بر روی تهران بود، تنها یک سی ام نمایندگانش، اقتصاددان و دارای طرح های اقتصادی بودند، در مقابل این جریان، گروهی که یک سوم لیست اهدافش را بر روی معیشت مردم برقرار کرده بود، اقدام به اطلاع رسانی مطلوب ننمود.
۷- بهره گیری از جنسیت و یا قرابت با افراد سرشناس
از روز ثبت نام، قرابت با افراد سرشناس و محبوب برگ برنده برای عده ای بود که ضعف خود را در پس این پرده پنهان کنند. نسبت خونی با متصدیان امور کشور، علماء و فضلا بیشتر از ارائه برنامه ارزشمند تلقی می شد.
علاوه بر آن، بانوانی داوطلب تصدی کرسی بهارستان بودند که ترجیح دادند، حضورشان ملون به شعائر فمنیستی باشد که علیرغم اینکه ممکن است در ظاهر زیبا بنظر برسد، با ارزش های اسلامی، اخلاقی و خواست برابری حقوق زنان و مردان در تضاد است.
۸- حضور هنرمندان، ورزشکاران و افراد دارای محبوبیت در تبلیغات انتخاباتی
یک مدل از تبلیغاتی که از سال ۸۸ رایج شد، به میدان آمدن افراد محبوب مردم در صحنه تبلیغات انتخاباتی بود که نه به قصد شرکت حداکثری مردم، که به قصد حضور حداکثری طرفداران جناحین سیاسی اقدام به حضور در صحنه تبلیغات داشتند، این در حالیست که محبوب ترین فرد در نظام مقدس اسلامی، بارها با تأکید فرموده است :« بنده‌ی حقیر مثل بقیه‌ی مردم، یک رأی دارم؛ این رأی هم تا وقتی که در صندوق انداخته نشود، هیچ کس از آن مطّلع نخواهد بود.»
۹- عدم توجه به توده های خاص مردمی
یکی دیگر از مواردی که به شدت در هنگامه تبلیغات انتخاباتی ملموس و مشهود بود، عدم توجه به اقشار مختلف بود، خصوصاً قشر مطالبه گر دانشجو. در حوزه های مختلف انتخابیه مشاهده شد که داوطلبان از حضور در میان دانشجویان و دانشگاهیان هراس دارند و از حضور در محافل آکادمیک و ارائه برنامه ها پرهیز می کنند، با توجه به تعریفی که سال هاست از دانشجویان به عنوان موتور محرک اجتماع یاد می شود، این عدم حضور ، نتیجه تفکر داوطلبین نسبت به اجتماع برداشت می شود.
۱۰- لیست انگلیسی!
در سال های گذشته همواره پیش از برگزاری انتخابات، اپوزیسیون خواستار تحریم انتخابات از جانب مردم شده بود و هر بار با حضور مردم نقشه خود را نقش بر آب می دید. اما در انتخابات گذشته بی بی سی (که شروع کارش به عنوان یک شبکه تلویزیونی نیز مربوط به انتخابات سال ۸۸ است) اقدام به دخالت بی محابا در مسئله انتخابات نمود و از مردم خواست ضمن حضور حداکثری، افرادی را از صحنه انتخابات حذف کنند.
۱۱- شایعه سازی ها
برخی به دنبال این موضوع بودند که از پیش درباره شکست خود جو سازی کنند، از این رو اقدام به انتشار اطلاعات محرمانه ای!!! با موضوع سرازیر شدن افراد از سایر شهرستان ها به سوی حوزه های بزرگ انتخابیه نمودند، این عمل سبب متشنج شدن اوضاع می شد (هر چند که قبل و بعد از انتخابات این موضوع به طور کلی از سمت وزیر کشور تکذیب شد.)
ب) در روز هفتم اسفند ماه:
در این روز حوزه های انتخابیه شاهد اتفاقاتی بود که می توان این عوامل را دخیل در نتایج انتخابات به حساب آورد:
۱) ادامه تبلیغات
تبلیغات که می بایست از ۸ صبح پیش از روز برگزاری انتخابات متوقف می شد، تا ظهر روز انتخابات نیز از جانب برخی کاندیداها ادامه یافت. این تبلیغات بر رأی افرادی که قشر خاکستری به حساب می آمدند از طرف کانال های رسمی ارتباط گیری نمایندگان موثر بود.
۲) فهرست اسامی نامزد ها با نام های مشابه
در حوزه های مختلف، به ویژه تهران این موضوع آشکارا به چشم می خورد که افرادی با مشابهت هایی در فهرست اسامی وزارت کشور قرار داشتند، در حالی که وزارت کشور پیش از آن اطلاعیه ای در این مورد صادر نکرده در زمان برگزاری انتخابات این مساله دستاویز راه اندازی جنگ روانی و تغییر در تصورات مردم نسبت به نماینده ای خاص می شد.
۳) خرید و فروش آراء در پای صندوق های رای
اخبار منتشره در روز انتخابات حاکی از خرید و فروش آرا در پای صندوق های انتخاباتی و بازداشت متخلفین بود، اما برجسته ترین این اخبار، دستگیری برادر یکی از کاندید ها بود که پس از انتخابات مشخص شد ایشان به مجلس شورای اسلامی راه یافته اند!
۴) لیستی رای دادن
لیستی رای دادن حامل مواردی بود که جالب توجه است، افراد به صرف اعتماد به جریانی خاص، به نمایندگانی رای دادند که حتی شناختی از ایشان نداشتند، در حوزه های بزرگ انتخابیه، اگر از افرادی که به لیستی خاص رای داده اند حتی اگر نام ده تن از افراد موجود در لیست را بخواهید، قادر به پاسخگوئی نیستند چون شناختی نسبت به افراد ندارند، همچنین شناختی نسبت به سوابق و فعالیت های افراد نیز ندارند، ضمن آنکه لیستی رای دادن سبب آن شد که به افرادی که کراراً مورد انتقادشان بوده نیز رای دهند.
۵) شایعه پراکنی
در زمان انتخابات، در فضای مجازی دسته هائی اقدام به انتشار اخباری می نمودند که حاکی از حضور مردمی از شهرهای دیگر در حوزه های انتخابیه داشت، موردی که هرگز صحت و سقم آن اثبات نشد.
ج) پس از انتخابات:
۱٫ اعلام نتایج پیش از آغاز شمارش آراء
برخی پایگاه های خبری به سیاق آنچه در گذشته انجام داده اند پیش از آغاز شمارش آراء، اخباری از نتایج برخی حوزه ها منتشر می کردند. علت این امر، پس از برگزاری انتخابات و عدم تأثیر اینگونه شایعات، می توانست توهم توطئه را در بین مردم رقم بزند.
۲٫ برچسب برد و باخت
انتخابات همواره مظهر شکوه و عظمت ملت و میزان اثرگذاری ایرانیان در آینده و سرنوشت کشور بوده است، فردای انتخابات، مردم شادمان از این حماسه باشکوه، شاهد برچسب های برد و باخت بودند، اتفاقاتی که بر اساس نتایج ناقص رقم می خورد.
۳٫ اعلام نتایج بصورت پراکنده و نامنظم از سوی وزارت کشور
وزارت کشور با اعلام پراکنده آراء، جوی غیرمنطقی را در کشور رقم زد و اعلام نتایج با مدت زمانی قریب به دو روز تنها سبب ایجاد بار روانی بیشتر بر جامعه شد.
۴٫ جنگ های کلامی
عدم اعلام صحیح نتایج از سوی وزارت کشور باعث ایجاد جنگ کلامی بین طرفداران دو طیف اصلی شد، به طوری که پس از اعلام نتایج قطعی نیز، جنگ کلامی ادامه پیدا کرد که بخشی از بابت رفتار غیرمسئولانه وزارت کشور بود.
۵٫ تهران پنداری ایران
پس از اعلام قطعی نتایج، یک طیف خود را پیروز انتخابات با کسب حداکثر کرسی ها دانستند، این پندار در حالی بود که تنها تهران پیروزی قاطع این طیف را به خود می دید و اخبار سایر شهرستان ها و حوزه های انتخابیه چیز دیگری را می گفتند، ضمن آنکه کشیده شدن تکلیف ۶۹ کرسی به دور دوم از دید این طیف دور ماند، ۶۹ کرسی که به راحتی می تواند نتیجه اکثریت را به راحتی تغییر دهد.
۶٫ توهین و تمسخر مردم شهرستان ها
پس از اینکه تهران در حال تعمیم به همه ایران بود، بخشی از جریانات آن طیف خاص، اقدام به توهین به مردم نموده و گفتند: “شهرستان ها به توسعه سیاسی نرسیده اند”.
۷٫ استهزاء و فضا سازی
پس از انتخابات، بازار استهزاء و فضا سازی علیه افرادی که به مجلس ها راه نیافتند به راه افتاد، از شوخی هایی که دکتر حداد عادل به خوبی به آنها پاسخ گفت تا جوسازی هایی که علیه آیت الهه مصباح یزدی در سکوت از زبان ها افتاد.
حال هرچه بود و هرچه گذشت، قطار مجلس یازدهم به سکوی حرکت نزدیک و نزدیک تر می شود، جدای از بحث برد و باخت، نمایندگان مردم باید به فکر نمایندگیِ مردم باشند نه نمایندگی جناح خاص سیاسی، نمایندگان باید سند عزت ملت را امضاء کنند تا مبادا … .
و العاقبه للمتقین…
به قلم: آبتین عزیزی
انتهای پیام/
