بیانیه جامعه اسلامی دانشجویان به مناسبت روز دانشجو

و  اعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا

 

   سخن از 16 آذر 1332 است. آنروز که صحن دانشگاه به جولانگاه مزدوران استبداد تبدیل گشت؛ آن روز که فریاد آزادیخواهی و استکبار ستیزی فرزندان ملت با سُرب و گلوله پاسخ داده شد؛ آن روز که سنگ فرش های دانشگاه تهران پیکر صد چاک لاله های به خون غلطیده را در آغوش گرفت؛ آری سخن از سالروز شهادت سه آذر اهورایی است و چه زیبا گفت مرحوم دکتر علی شریعتی که " این سه یار دبستانی که هنوز مدرسه را ترک نگفته اند ... نخواستند همچون دیگران کوپن نانی بگیرند و از پشت میز دانشگاه به پشت پاچال بازار بروند و سر در آخور خویش فرو برند. از آن سال چندین دوره آمدند و کارشان را تمام کردند و رفتند اما این سه تن ماندند تا هر که را می آید بیاموزند ... آنها هرگز نمی روند. همیشه خواهند ماند. آنها شهیدند. این سه قطره خون که بر چهره دانشگاه ما همچنان تازه و گرم است."

   اما حقیقتاً ماهیت اعتراضات دانشجویی چه بود؟!! مگر نه این است که فریاد انزجار ملت زخم خورده از کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332 به فاصله کمتر از چهار ماه ، این بار از صحن دانشگاه و توسط دانشجویان آزادیخواه و استقلال طلب بلند شد؟!! آیا ماهیت حرکت دانشجویان چیزی جز استکبار ستیزی و نفی امپریالیسم بود؟!!
   رژیم ستم شاهی که پس از سرنگونی دولت قانونی دکتر محمد مصدق توسط سرویس های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس در کودتای 28 مرداد 1332 و سرکوب نهضت ملی شدن صنعت نفت با خراب کردن سقف بازار و غارت اموال رهبران آن ، بازاریان را کم و بیش مجبور به سکوت کرد ولی دانشگاه همچون خاری در چشم دستگاه می خلید و دست از مبارزه بر نمی داشت. این شد که به خاطر انتقام از دانشجویان و به بهانه تظاهرات علیه تجدید رابطه با انگلستان و به منظور سرکوب اعتراضات دانشجویی علیه سفر نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران دست به چنین جنایت بیشرمانه ای زد. دو روز بعد نیکسون وارد ایران شد و در همان دانشگاهی که هنوز به خون دانشجویان رنگین بود دکترای افتخاری حقوق دریافت کرد و از سکون و سکوت گورستان خاموشان ابراز مسرت نمود و به دولت کودتا وعده مساعدت داد و به رئیس جمهور آمریکا نیز پیغام داد که آسوده بخوابد چرا که ایران در امن و امان است.

   به راستی که صفحات تاریخ معاصر ایران آکنده از خصومت ها و زیاده خواهی بیگانگان بالاخص دول غربی علیه این مرز و بوم است و این امر چیزی نیست که صرفاً در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به وقوع پیوسته باشد. آری، مادام که روحیه خود باوری و استقلال طلبی ملت در میان باشد و هرکجا که ملت بنا دارد از وابستگی به اجانب رهایی یابد و دست بیگانه را از این آب و خاک کوتاه نماید، آنجاست که نقاب از چهره استکبار برداشته می شود و هر روز با یک بهانه به میدان می آید؛ روزی به بهانه نهضت ملی شدن صنعت نفت و امروز به بهانه نهضت ملی شدن صنعت هسته ای.

   مشکل آنان با این ملت چند سانتریفیوژ بیشتر یا کمتر نیست بلکه اساساً استقلال علمی و تکنولوژیکی است که در نهایت به استقلال سیاسی و اقتدار کشور در عرصه های بین المللی ختم خواهد شد. اساساً مشکل آنان با این ملت اسلام ناب است. اسلامی که بساط ظلم و جور را از صحنه گیتی برخواهد چید و حکومت صالحان را مستقر خواهد کرد و بار دیگر این جنبش دانشجویی است که به عنوان چشمان بیدار جامعه با رصد دقیق اقدامات خصمانه دشمنان و حضور به موقع در عرصه میدان ، اقدام به دفاع از کیان اسلام و تمامیت ارضی این کشور و رفع سلطه بیگانگان خواهد نمود.

 

و العاقبه للمتقین

تشکل جامعه اسلامی دانشجویان

دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره ) قزوین